Klasyczna powieść science fiction, kilkakrotnie ekranizowana (m.in. przez Stevena Spielberga), a w roku 1938 przerobiona przez Orsona Wellesa na słuchowisko radiowe, którego emisja przeszła do historii. Głównym bohaterem jest nieznany z imienia pisarz i filozof, mieszkający w niewielkim miasteczku na południu Anglii, który opisuje swe losy podczas inwazji groźnych przybyszy z Marsa. Wells w swym dziele ukazuje nie tylko techniczne aspekty starcia dwóch cywilizacji, ale stawia też ważne pytania dotyczące zachowania człowieka i społeczeństwa w obliczu śmiertelnego zagrożenia. Niektóre obrazy są profetyczne, przypominają rzeczywiste nieszczęścia, które dotknęły ludzkość w XX wieku.
"Wojna światów, najświetniejsze dzieło H.G. Wellsa, jest zarazem jedną z nielicznych powieści, które, wykraczając poza fantastyczność swych założeń, weszły do skarbca literatury światowej" (Stanisław Lem).
Herbert George Wells (1866-1946), angielski prozaik, krytyk literacki, reformator społeczny, racjonalista, liberał. Rozwinął i spopularyzował powieść fantastyczno-naukową. Największy rozgłos przyniosły mu powieści: Wehikuł czasu, Niewidzialny człowiek, Wyspa doktora Moreau, Wojna światów (słynna adaptacja radiowa O. Wellesa z 1938 roku). Uznanie czytelników zdobyła ponadto społeczno-obyczajowa powieść Tono-Bungay; reportaże społeczno-polityczne (Rosja we mgle); popularny zarys Historia świata, do którego po doświadczeniach II wojny światowej i tragedii Hirosimy dołączył pesymistyczny, gorzki szkic Mind at the End of Its Tether; w Próbie autobiografii zawarł nietuzinkowy autoportret oraz szkice portretowe wielu postaci, m.in. współczesnych mu pisarzy i działaczy społecznych.
Komentarze