Autorka książki przedmiotem swych dociekań uczyniła problem gatunkowości poradnika. Wykorzystując ustalenia genologii lingwistycznej, oglądowi poddała przede wszystkim współczesne poradniki książkowe (rodzime i tłumaczone), a także - pośrednio - rady związane z codzienną praktyką językową, (po)rady prasowe, kalendarzowe itp. Podstawowa metoda badań polegała na zbudowaniu modelu gatunku oraz porównywaniu go z konkretnymi tekstami. W rezultacie udało się oddzielić elementy (proto)typowe, decydujące o identyfikacji gatunkowej danej aktualizacji, od elementów zmiennych, warunkowanych kontekstowo. Na wybór tak atrakcyjnego poznawczo tematu rozprawy wpłynęły: po pierwsze, przeświadczenie o niebagatelnym znaczeniu poradnictwa; po drugie, niepewny status dyskursywny poradnika - niezwykle ekspansywnej, polimorficznej i transgresyjnej formy wypowiedzi, która nie doczekała się dotąd monograficznego opracowania językoznawczego. Wyniki pomieszczonych w pracy analiz mogą zatem zainteresować tych wszystkich, których zajmuje gatunkowa interpretacja tekstów użytkowych, jak również zagadnienia związane z czynnościami radzenia i doradzania.
Komentarze