Mijały dni, tygodnie, w końcu nawet miesiące. I przyszła wiosna.
Kamila pogodziła się z tym, że nie pozna odpowiedzi na swoje pytania i w końcu przestała zadawać je rodzicom. Weronika uświadomiła sobie, że prawda, której unikała przez lata, nie może być dłużej ukrywana.
A Kuba... Kuba obudził się z długiego, zimowego snu. Obok zdjęcia w złotej ramce chłopak postawił kartkę z życzeniami urodzinowymi, które dotarły kilka miesięcy po śmierci jego mamy. Gdy podczas swoich odwiedzin Kamila wczytuje się w ich treść, uświadamia sobie, że w dłoniach trzyma kolejny element układanki.
Czy karton wypełniony pocztówkami będzie kluczem do rozwiązania wszystkich tajemnic?
Życie nie zawsze jest takie, jakie się wydaje. Każdy bohater zasługuje na to, by opowiedzieć swoją część historii... Jednak czy na tę widzianą oczami Weroniki nie jest już za późno?
Komentarze