Dziewczynka. Życie w cieniu Romana Polańskiego

Kto był prześladowcą? Kto był ofiarą? Czy Roman Polański wiedział, że Samantha ma tylko 13 lat? A może matka Samanthy Geimer zaaranżowała to wszystko, by go szantażować, używając dziewczynki jako przynęty? Do dziś trwają o to spory. Na temat sprawy Polańskiego powiedziano i napisano bardzo wiele. Jednak w dyskusji nie brała dotąd udziału sama poszkodowana - Samantha Geimer. Ta książka powstała po aresztowaniu Romana Polańskiego w Szwajcarii we wrześniu 2009 roku. Kiedy uwaga mediów ponownie po latach została skierowana na Samanthę, ta postanowiła wreszcie przerwać milczenie. Żeby była jasność: nie jestem naiwna. Jeśli decyduję się napisać książkę, nie liczę na spokój. Mam świadomość, że zapraszam ludzi do swojego życia. Robię to, ponieważ mam swoje powody. Na temat sprawy Polańskiego napisano bardzo wiele, ani jedno słowo jednak nie pochodzi ode mnie, a wszak to ja byłam w samym jej centrum. Minęło tak wiele lat – już czas. Miałam dużo czasu, by wkurzać się, śmiać oraz dziwić temu, co ludzie mówią i dlaczego. W pewnym sensie chcę odebrać moją historię tym, którzy od dawna bezkarnie ją komentowali. Bo ona nie składa się z samych okropności. Owszem, jest koszmarna i smutna, ale bywa także zabawna. Są w niej straszne momenty, ale to moje okropieństwa i to ja powinnam je opisać. Podjęłam decyzję: nie będę ofiarą nikogo ani dla nikogo. Ani Romana, ani stanu Kalifornia, ani mediów. Nie pozwolę, by definiowało mnie jako człowieka to, co o mnie mówią i czego ode mnie oczekują. Opowiem własną historię, własną prawdę – wyłącznie z mojej perspektywy. W swoich zaskakujących wspomnieniach Samantha Geimer – „dziewczynka” ze słynnej sprawy Romana Polańskiego o gwałt – przerywa prawie trzydziestopięcioletnie milczenie, by opowiedzieć swoją historię i podzielić się przemyśleniami na temat jednego dnia i jego konsekwencji, które towarzyszą jej przez całe życie. Marzec 1977, południowa Kalifornia. Roman Polański jedzie wypożyczonym mercedesem przez Mulholland Drive do domu Jacka Nicholsona. Obok niego siedzi trzynastoletnia Samantha, która niedawno przeprowadziła się z Yorku w Pensylwanii i marzy o karierze modelki. Niezaprzeczalne fakty na temat tego, co stało się w ciągu następnych kilku godzin, zapisane są w aktach sądowych: Polański przez długi czas robił Samancie zdjęcia – na tarasie z widokiem na Hollywood Hills, na blacie kuchennym, topless w jacuzzi. Szampan i narkotyki, utracona równowaga i niewinność oraz na zawsze odmienione życie dziewczynki, która we własnej historii została osadzona jako postać drugoplanowa. Sprawa Polańskiego przez długie miesiące królowała w mediach całego świata, jednak pomimo licznych artykułów wiele detali na temat wydarzeń tamtego dnia – i dziewczynki, która była w ich centrum – pozostaje tajemnicą. Kto był drapieżcą? A kto ofiarą? Czy Samantha była niewinną dziewczynką czy sprytną lolitką, której działaniami kierowała marząca o karierze matka? Jakim cudem system sądowy zawiódł wszystkie strony zaangażowane w sprawę? A gdy Polański uciekł ze Stanów, co stało się z Samanthą, dziewczynką na zawsze już powiązaną z jednym z najbardziej niesławnych epizodów w historii Hollywood? Podobnie jak Polański, Samantha także od ponad trzydziestu lat była zbiegiem. Dziewczynka prowadzi nas daleko poza nagłówki prasowe i ukazuje trzynastolatkę, która była jednocześnie nad wiek mądra i niezwykle wrażliwa. Opowiadając po raz pierwszy swoją historię, Samantha Geimer odzyskuje własną tożsamość i dowodzi niepodważalnie, że ofiara może odnieść zwycięstwo nad niepewnością i wstydem.