Republica poetica 1.0; 111 wierszy.

„Republica poetica 1.0. 111 wierszy” jest zwieńczeniem projektu „Literatura to ludzie, kultura to komunikacja”, realizowanego pod auspicjami Santander Universidades. Obejmuje 111 wierszy 11 poetów języka hiszpańskiego. To niepełna, acz reprezentatywna panorama hiszpańskojęzycznej poezji współczesnej. Poezja roczników 70. i 80. Poezja debiutantów i wytrawnych literackich graczy. Poezja ironicznych wykładowców akademickich i energicznych laureatów stypendiów twórczych. Od wierszy flirtujących z inspiracjami średniowiecznymi, poprzez odarte z rymów i złudzeń sonety, po niepoprawne politycznie manifesty. Poezja konkretna. Poezja abstrakcyjna. Poezja konceptualna. Poezja konfesyjna. Poezja o wielu twarzach – co najmniej jedenastu, bynajmniej nie tylko stu jedenastu – którą łączy jeden wspólny mianownik (poza kontekstem samej antologii): jest to poezja napisana w języku hiszpańskim. Zwanym również: kastylijskim, dla odróżnienia od innych języków Hiszpanii – katalońskiego, baskijskiego czy galicyjskiego. Napisana w języku hiszpańskim, ale tylko po części w Hiszpanii, a po części w Chile, Kolumbii, Meksyku i Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej, gdzie tym językiem posługuje się co czwarty obywatel. „Republica poetica 1.0. 111 wierszy” stanowi zjawisko o tyle wyjątkowe, że jest antologią dwujęzyczną, zwielokrotniającą moc hiszpańskojęzycznego oryginału siłą polskiego przekładu. Tej bezkompromisowości i tej siły rażenia nie mają inne, istniejące na polskim rynku wydawniczym pozycje. W przypadku antologii dwujęzycznej bowiem polski przekład natychmiastowo odsłania przed dwujęzycznym czytelnikiem swoje newralgiczne punkty, niejako postulując przy tym partnerskie traktowanie. „Republica poetica” to nie tyle antologia współczesnej poezji hiszpańskiej, chilijskiej, kolumbijskiej czy meksykańskiej, co próba polifonicznej antologii poezji transatlantyckiej, poezji czasu przemian, przemocy i globalizacji, równie fascynująca przez swoją różnorodność i wyczuwalną odmienność kulturową, co przyjazna i wymowna dzięki kontekstom ewidentnym dla polskiego odbiorcy. Autorzy: Luis Vicente de Aguinaga, Rocío Cerón, Nacho Escuín, Felipe García Quintero, Cristián Gómez Olivares, Erika Martínez, Elena Medel, Ana Merino, Vicente Luis Mora, Luis Arturo Restrepo, Enrique Winter.