Opis produktu
Cechy
Komentarze
Książka jest syntezą dziesięcioletniej refleksji o funkcjonowaniu szkolnej i uniwersyteckiej edukacji humanistycznej. Centralne miejsce zajmuje w niej performatywność, która personalizuje i scala koncepcje kształcenia językowego, literackiego i kulturowego. Sprawczość, kreatywność i moc podtrzymywania więzi społecznych są w proponowanej dydaktyce równie ważne, jak interpretowanie technologicznie i medialnie zapośredniczonych doświadczeń. W monografii staram się także wyznaczać punkty odniesienia dla polonistyki wychylonej w przyszłość. Proponując jej ujęcie jako środowiska wytwarzania najważniejszych dla zbiorowości kulturowych narzędzi, określam cele edukacyjne nieco inaczej niż humanistyka nowoczesna. Polonistyczne zobowiązania projektuję jednak z nie mniejszym od wielkiej poprzedniczki zatroskaniem o losy ojczystego języka i rodzimej kultury. Ze Wstępu Marek Pieniążek – profesor nadzwyczajny w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie. Kierownik Zespołu Badań nad Mediatyzacją Kultury i Sztuki Ośrodka Badań nad Mediami UP. Zajmuje się performatywnymi aspektami dydaktyki literatury, języka i teatru w przestrzeni zmediatyzowanej. Autor książek: Akt twórczy jako mimesis. „Dziś są moje urodziny” – ostatni spektakl Tadeusza Kantora (2005); Szkolny teatr przemiany. Dramatyzacja działań twórczych w procesie wychowawczym (2009); Uczeń jako aktor kulturowy. Polonistyka szkolna w warunkach płynnej nowoczesności (2013). Wydał kilka autorskich tomików poetyckich: Zasypiam w twoich oczach (1994); Sen nas owiewa (1995); Dajcie mi ciszę (1998). Opracował wznowienia przedwojennych powieści Jana Waśniewskiego – Ognie w pirytach (2008); Po dniówce (2009). Zredagował wiele książek pisarzy i poetów z Olkusza, m.in.: Anny Piątek, Mój prywatny konfesjonał (2012); Ewy Pogan, Mogę się śmiać (2014); Jacka Majcherkiewicza, Dotyk anioła (2015); Ireny Włodarczyk, Rozmowy numerowane (2015); Kazimiery Janczy, Nim zatrzyma mnie czas (2016). Pomysłodawca i redaktor monografii Teaching of national languages in the V4 countries (2016) oraz Artysta: biokulturowy interfejs? (2017).
Komentarze