Religia Nuerów

Klasyczne już prace Charlesa H. Kahna poświęcone lingwistycznym podstawom greckiej koncepcji bytu, stanowią bez wątpienia świadectwo jednego z najważniejszych przedsięwzięć filologiczno-filozoficznego całego ubiegłego stulecia. Ich publikacja w latach siedemdziesiątych zainicjowała zwrot lingwistyczny w badaniach nad grecką myślą filozoficzną, skutkując przewrotem metodologicznym, który porównywać można prawdopodobnie jedynie z dokonaniami tzw. szkoły tybingeńskiej, a zwłaszcza Thomasa A. Szlezáka w dziedzinie niepisanych nauk Platona oraz zainicjowanymi przez Pierre’a Hadota dociekaniami nad praktyczno-egzystencjalnym aspektem filozofii greckiej. W zgodnej opinii ekAutor Religii Nuerów jest jednym z klasyków antropologii brytyjskiej. Jego zainteresowania skupiają się przede wszystkim na ludach Afryki zamieszkujących teren Sudanu. Książka jest dopełnieniem wcześniejszych badań Evans-Pritcharda nad Nuerami, lecz jednocześnie pozostaje dziełem samodzielnym, będącym analizą zarówno tytułowej religii Nuerów, jak i krytyką dotychczasowych badań antropologicznych nad "religiami prymitywnymi”. Autor prezentuje własny program badań nad religią, rezygnując z czynionych przez jego poprzedników uogólnień oraz redukcji. Najsilniej sprzeciwia się sprowadzaniu religii do fenomenu społecznego, w zamian pokazuje niezwykle istotny aspekt indywidualny w religijności Nuerów. spertów, Kahn dokonał paradygmatycznej rewolucji w filologii i filozofii, całkowicie redefiniując cele i metody badań nad metafizyką starożytną.