Pieśń nad Pieśniami

Należąca do zbioru tzw. Pięciu zwojów starotestamentowa księga Pieśń nad pieśniami tak ze względu na swoją przynależność gatunkową (pieśń miłosna), przebogatą warstwę symboliczną, wielorakie możliwości egzegezy, jak też szczególny typ języka i obrazowania w warstwie frazeologicznej, fauniczno-florystycznej metaforyce, a także aluzyjności i niepowtarzalnym opisie ludzkiego doświadczenia intymności i miłosnych doznań, stwarza niemałe wyzwanie oraz trudności w procesie translacyjnym. Najnowsze tłumaczenie tej księgi dokonane w ramach inicjatywy Nowego Przekładu Dynamicznego przynosi świadectwo umiejętnego pogodzenia dylematów translacyjnych, pozostawiając czytelnika zanurzonego w niepowtarzalnym klimacie orientalnego przeżycia tajemnicy miłości jak śmierć potężnej. Nie gubi też z pola widzenia troski o powagę języka sakralnego i jego rodzimych, wielowiekowych doświadczeń. Podobnie jak we wcześniejszych pracach przekładowych podjętych w ramach NPD i tym razem zadbano o stosowne komentarze do określonych miejsc tekstu głównego, zawierające przystępnie ujęte dane zarówno o charakterze teologicznym, filologicznym, jak i kulturowym. Z filologicznego punktu widzenia najnowszy przekład Pieśni nad pieśniami wyznacza wiele nowych tropów oraz propozycji w dziedzinie poszukiwań i odczytań tej ze wszech miar niezwykłej księgi biblijnej.