Mrówki nie mają skrzydeł

Mrówki to historia o cierpieniu dwóch kobiet, które dzieli pół stulecia, lecz łączy to samo okrutne doświadczenie: konieczność porzucenia własnego dziecka. Urodzona na początku XX wieku Margherita doznaje przede wszystkim cierpień moralnych jako ofiara konwenansów, społecznej opresji i oschłej matki. Urodzona pół wieku później Emma, bita i gwałcona przez chorego psychicznie ojca, cierpi również fizycznie. Silva Gentilini niezwykle sugestywnie przedstawia oba rodzaje bólu może dlatego, że tragiczne przeżycia Emmy po części odzwierciedlają własne doświadczenia autorki, a historia Margherity opisuje los jej prababki.