Opowieść siewcy zarazy

Gesualdo Bufalino (ur. 1920, Comiso, Włochy; zm. 1996, Vittoria, Włochy) – włoski pisarz, poeta, autor aforyzmów, urodzony i większą cześć życia mieszkający w Comiso na Sycylii. Pracował jako profesor literatury w liceum w swoim rodzinnym mieście. Zaraz po zakończeniu II Wojny Światowej z powodu gruźlicy spędził kilka miesięcy w szpitalu pod Palermo. Doświadczenia związane z chorobą i pobytem w szpitalu były inspiracją do napisania pierwszej powieści Opowieść siewcy zarazy (Diceria dell’untore). Książka została napisana w 1950r., uzupełniona w 1970 r., a wydana dopiero w 1981 r. za sprawą przyjaciela pisarza, Leonarda Sciascii oraz Elviry Sellerio, właścicielki wydawnictwa Sellerio. Opowieść siewcy zarazy została nagrodzona Premio Campiello. Gesualdo Bufalino jest także laureatem Premio Strega, którą zdobył w 1988 r. za powieść Le menzogne della notte. W rodzinnej miejscowości pisarza znajduje się obecnie siedziba fundacji jego imienia, która zarządza pozostawioną przez Bufalino spuścizną. Opowieść siewcy zarazy to pierwsza książka wybitnego pisarza sycylijskiego, która ukaże się w języku polskim.