Z zamku do zamku

„Z zamku do zamku” (1957) to jedna z ostatnich powieści Louisa-Ferdinanda Céline’a (1894-1961), w której opisuje swe doświadczenia z końca drugiej wojny światowej, czasu pobytu w Danii na przymusowym wygnaniu i wreszcie z lat spędzonych po powrocie do Francji w Meudon pod Paryżem. Autor przetłumaczonych na język polski książek „Podróż do kresu nocy” i „Śmierć na kredyt” podejmuje tym razem próbę rozrachunku z okresem okupacji, a także temat kolaboracji z Niemcami w czasie drugiej wojny światowej. Uznawany za jednego z największych pisarzy francuskich, laureat literackiej nagrody Renaudot, Céline w charakterystyczny dla siebie sposób, odwołując się do języka mówionego, do argot, do wszelkiego rodzaju kolokwializmów, przedstawia w niezwykle drapieżnej, prowokującej i niejednokrotnie szokującej formie swoje wspomnienia z tego okresu.