Krajobraz i kontekst stanowią niejako awers i rewers kultury, umożliwiając jej równoczesne pojmowanie i doświadczanie. Pojęcia te prowadzą ku refleksji nad możliwością dookreślenia na nowo zakresu, funkcji i ewentualnej formy teorii kultury w czasach, gdy zarówno teoria jak i kultura bywają przez humanistykę dyskredytowane lub kwestionowane.
Zdaniem autora, aby naszkicować jakąkolwiek teorię kultury, należy dookreślić status pojęć metafizyka i ontologia we współczesnej humanistyce, bowiem są to terminy często używane wymiennie. Monografia stanowi próbę uporządkowania historii obydwu pojęć oraz ich wpływu na nauki o kulturze oraz teorię kultury. Autor sugeruje ontologiczność antropologii kultury oraz metafizyczny potencjał kulturoznawstwa.
Tekstom teoretycznym towarzyszą studia nad wybranymi przykładami z zakresu historii antropologii (Marcel Mauss, Bronisław Malinowski), literatury (Elizabeth Bishop, Joseph Conrad) i sztuki (Zbigniew Blukacz, Paolo Uccello, Szymon Prandzioch).
![A fe! Społeczno-kulturowe konteksty wstrętu...](/files/_product/311713/__product_tiny/226511.jpg)
![Aktywna strona nieskończoności](/files/_product/326652/__product_tiny/326406.jpg)
![Andare a casa o in casa?](/files/_product/278632/__product_tiny/557769.jpg)
![Artystyczne światy Anny Szpakowskiej-Kujawskiej](/files/_product/278433/__product_tiny/558193.jpg)
Komentarze