Publikacja poświęcona jest procesowi formowania się powieści (upanys) w języku hindi w drugiej połowie XIX i na początku XX wieku na podstawie dziewięciu reprezentatywnych dla tej fazy utworów. Najwcześniejszy z nich ukazał się w 1870, a ostatni opublikowano w 1909 roku. Choć wykazują zróżnicowanie tematyczne, wszystkie podejmują problematykę społeczną. Są to: Dewrani dźethani ki kahani (Devrn jehn k kahn, Historia szwagierek, 1870) Gauridatta (Gaurdatt; 1836-1905); Bhagjawati (Bhgyavat, 1877) Śraddharama Philauriego (Śraddhrm Phillaur; 1833-1881); Pariksza guru (Park guru; Doświadczenie nauczycielem, 1882) Śriniwasa Dasa (Śrniws Ds; 1851-1888); Nissahaj hindu (Nissahy hind; Bezradny Indus, 1890) Radhakrysznadasa (Rdhkrads; 1865-1907); Theth hindi ka that (heh hind k h; Opowieść w czystym hindi; 1899)i Adhkhila phul (Adhkhil phl, Na wpół rozkwitły kwiat, 1906) autorstwa Ajodhjasinha Upadhjaja 'Hariaudha'(Ayodhysih Updhyy 'Hariaudh'; 1865-1947); Saspatohu (Sspatoh; Teściowa i synowe, 1898) Gopalrama Gahmariego (Goplrm Gahmar; 1866-1946); a także Sultana Razijabegam (Sultn Razybegam, Władczyni Razija, 1904) i Madhaw-Madhawi wa Madan-Mohini (Mdhav-Mdhav v Madan-Mohin, Madhaw i Madhawi oraz Madan i Mohini, 1909) Kiśorilala Goswamiego (Kiśorll Gosvm; 1865-1932). Analizowane w tej pracy utwory, za sprawą odwołania do ważnych wówczas problemów społecznych, stanowią literackie świadectwo przemian zachodzących na wielu poziomach życia. Niektóre z omawianych książek wydano tylko jeden raz i są one obecnie trudno dostępne nawet w bibliotekach indyjskich. Autorka analizuje kształtowanie się powieści hindi, wychodząc od dwóch odmiennych ujęć badawczych na temat jej początków. To prowadzi do poszukiwania najbardziej adekwatnych do przedmiotu badań narzędzi wypracowanych na gruncie teorii literatury. Rozdział 1. ukazuje wczesną powieść w języku hindi jako gatunek na pograniczu, ponieważ sytuuje się ona między nowym a starym, obcym a rodzimym, ustnym a pisemnym, a ponadto czerpie z wielu konwencji literackich (rozdział 2). Rozdział 3. nakreśla tło historyczne, wskazując na tematykę podejmowaną w omawianych utworach. Analizę tekstów źródłowych Autorka prowadzi przez pryzmat propagowanej przez nie wizji społeczeństwa. Czyniąc to, wyróżnia dwa zestawy problemów - związanych ze sferą prywatną (4.1) oraz publiczną (4.2). W trakcie formułowania wniosków zwraca uwagę na konstrukcję poszczególnych powieści oraz sposób kreowania bohaterek i bohaterów (4.2.1).
Komentarze